آشنایی با مفهوم «مزد ساعت» و نحوه محاسبه حقوق کارکنان نیمه وقت
آشنایی با مفهوم «مزد ساعت» و نحوه محاسبه حقوق کارکنان نیمه وقت

آشنایی با مفهوم «مزد ساعت» و نحوه محاسبه حقوق کارکنان نیمه وقت، مباحث حقوق و دستمزد همیشه پر از سوال و ابهام است. بخشی از این ابهامات مربوط به نوع قرارداد نیروی کار است که در نیروهای نیمه وقت و تمام وقت بیشتر خود را نشان می‌دهد. با توجه به ابهامات مختلف مثل سنوات نیروهای نیمه وقت، بیمه کارکنان نیمه وقت و نحوه محاسبه حقوق ماهیانه تصمیم گرفتیم به بررسی کامل این موارد بپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.

کارکنان نیمه وقت (پاره وقت) چه کسانی هستند؟

قانون کار، درباره همه مسائل مرتبط با کارگران و کارفرمایان به صورت کامل صحبت کرده است. تمام فرمول‌های محاسبه حقوق و دستمزد از جمله فرمول محاسبه عیدی، سنوات و کارانه در قانون کار مندرج است. بر اساس ماده 7 قانون وزارت کار، روابط میان کارگر و کارفرما بر اساس قرارداد تعیین می‌شود.

قرارداد تعیین شده بین کارفرما و کارگر است که نیمه وقت یا تمام وقت بودن یک نیرو را مشخص می‌کند. نیروی تمام وقت نیرویی است که  ۴۴ ساعت در هفته و ۱۹۲ ساعت در ماه مشغول به کار است. اما نیروهای نیمه وقت می‌توانند بر اساس توافق خود با کارفرما ساعت کمتری را در هفته و به صورت شناور کار کنند. در حقیقت قانون‌گذار تعریفی از نیروی پاره وقت ارائه نکرده و میزان ساعت کاری حضور نیروهای پاره وقت در یک مجموعه را بر عهده توافق با کارفرما گذاشته است. با این تفاسیر حقوق و مزایای نیروی پاره وقت چطور تعیین می‌شود.

آشنایی با مفهوم «مزد ساعت» و نحوه محاسبه حقوق کارکنان نیمه وقت

محاسبه حقوق کارکنان نیمه وقت نیز بر اساس توافق بین کارگر و کارفرما تعیین می‌شود. معمولا کارفرماها از مزدساعت برای محاسبه میزان حقوق کارکنان نیمه وقت استفاده می‌کنند. این مساله خصوصا در کارگاه‌های تولیدی رایج است. البته مزد ساعت یک قانون کلی نیست. همان‌طور که اشاره شد توافق کارگر و کارفرما تعیین‌کننده همه شرایط کاری از جمله میزان حقوق است.

برای محاسبه مزد ساعتی فرمول مشخصی وجود دارد. بر اساس فرمول مشخص شده وزارت کار، مزد روزانه بر اساس 7.33 تقسیم می‌شود. 7.33 (همان کار ساعتی روزانه است) مبلغ بن کارگری و حق مسکن نیز بر عدد 7.33 تقسیم می‌شود. جمع این اعداد با یکدیگر مزد ثابت کارگر را نشان می‌دهد. 

حق بیمه کارکنان پاره وقت به چه صورت است؟

بر اساس قانون کار، هر شخصی که برای کارفرمایی کار می‌کند بایستی بیمه شود. این موضوع درباره همه کارکنان از جمله کارکنان پاره وقت، هم مصداق دارد. البته برخی اوقات شاهد تخلفاتی در این زمینه هستیم. برای مثال کارگر برای اینکه حقوق نقدی بیشتری را دریافت کند به صورت پنهانی با کارفرما توافق می‌کند که بیمه نگیرد. یا از طرف دیگر کارفرما، حق بیمه کارکنان نیمه وقت را پرداخت نمی‌کنند. همه این موارد تخلف از قانون است و مراجع مرتبط می‌توانند به مساله ورود کنند.

با توجه به اینکه پایه حقوق و دریافت نیروهای پاره وقت متفاوت از نیروهای تمام وقت است، بنابراین میزان حق بیمه پرداختی کارفرما نیز متفاوت خواهد بود. حق بیمه بر اساس دریافتی کارکنان (همان توافقی اشاره شده) پرداخت خواهد شد. این بدان معناست که از جاییکه برای هر 8 ساعت کار، یک روز حق بیمه پرداخت می‌شود، اگر شما بطور مثال روزی 3 ساعت کار می‌کنید، مجموع هر ۸ ساعت کاری شما یک روز کامل کاری شمرده خواهد شد و بر اساس آن، حق بیمه شما باید به سازمان تامین اجتماعی واریز شود.